Als je jezelf betrapt op uitstelgedrag heb je eigenlijk maar twee alternatieven. In de eerste plaats komt het meegaan met de smoesjes en verhaaltjes die je voor jezelf bedenkt, om niet te hoeven beginnen aan een taak. En meestal komt de oplossing, of het zoeken daarna, pas op de tweede, en laatste plaats.
Uitstelgedrag is geen psychologisch fenomeen, het is ook geen ziekte of kwaal, het is eerder een vorm van angst om aan iets nieuws te beginnen.
Daarom moet je jezelf leren omgaan met uitstelgedrag
Als het geen psychologisch gebrek is hoef je ook niet op zoek te gaan naar hulp uit de medische of paramedische hoek. Maar met een nieuw gezichtspunt kijken, niet naar het uitstelgedrag zelf, maar naar de gevolgen ervan, kan je zeker helpen. Dus wat zijn een paar van die gevolgen?
De angst wordt groter, waardoor je nog minder geneigd bent het initiatief te nemen en de klus te klaren.
De stress neemt toe en het vermogen om te doen wat je moet of wilt doen wordt daardoor nog minder.
En hoe kun je het uitstelgedrag aanpakken
Wanneer het je duidelijk is dat de gevolgen erger zijn dan de kwaal kun je de wil vinden om te beginnen aan je taak. En die gevolgen zijn erger.
Er is ons geleerd dat we alleen maar succesvol zijn als we regelmatig beoordeeld worden. Testen en examens zijn een goed voorbeeld, het leven op scholen zit er mee aan elkaar geplakt.
Uitstelgedrag oorzaken
Door de lat steeds hoger te leggen denkt een werkgever dat hij of zij meer werk kan halen uit zijn of haar werknemers. En die stelling is niet juist. Wanneer je het beste van jezelf geeft, is dat goed genoeg. Probeer niet te kijken of te luisteren naar de oordelen van anderen. Dus moet je ook niet zelf de lat steeds hoger leggen, het is je werk of je studie, geen prestatiesport.
Het uitstelgedrag overwinnen kan alleen jijzelf. Ook uitstelgedrag oorzaken moet je zelf aanpakken. Overleg met je werkgever maar neem niet alleen maar aan dat ze het beste met je voor hebben.
Uitstelgedrag psychologie
Het is geen psychologische ziekte of kwaal, maar de psychologie is natuurlijk wel bezig te proberen een oplossing te vinden. Maar de enige echte oplossing is zelfdiscipline. Door zelf taken naar je toe te trekken, met de bedoeling ze ook zo snel en goed mogelijk te vervullen, zal het steeds makkelijker worden. Uitstelgedrag psychologie heeft meer invloed op de gevolgen ervan, en minder op de oorzaken.
Uitstelgedrag aanpakken betekent dat je iedere keer weer echt moet beginnen aan je taken. Maar ook dat je ze een voor een aan moet pakken. Vergeet multitasking, dat is een mooi woord, uitgevonden door managers.
De gevolgen van uitstelgedrag kunnen erger zijn dan de beoordeling of de mening van anderen. Door het uitstelgedrag niet te veranderen wordt het alleen maar erger, tot je uiteindelijk van je taak ontheven wordt.
